تاریخ انتشار: 28 ارديبهشت 95 | بازدید: 1613 مرتبه | دیدگاه: 0
اشتراک گزاری چاپ

با دوستان خود به اشتراک بگذارید.

غذا خوردن درکودک یک ونیم تا دوساله

با افزایش مهارت های حرکتی ظریف کودک انتظار می رود هر چیزی را دهان بگذارد در نتیجه خفگی و مسمومیت تبدیل به خطرات بزرگتری می شوند¬. اشیای خطرناک را باید دور از دید او مخفی کرد و با قفل و حفاظ های ایمنی از آن ها محافظت کرد¬. سکه های پول خرد در کشوها و قرص های موجود در جعبه کمک¬های اولیه ممکن است به دور از چشم شما از دست کودک وارد دهان او شود. تمام این کارها نتیجه تمایل کودک به کشف و تجربه جهان پیرامون است که لازمه تحول وی می باشد و این وظیفه والدین است که محیط خانه را کاملا ایمن سازند تا کودک در معرض خطر قرار نگیرد.
در این سن کودک میل دارد در غذا خوردن همکاری فعال داشته باشد. چنانچه قطعات کوچک غذا را به اندازه ای که بتواند با دست میل کند جلویشود بگذارید به صورتی که احساس کند شخصا غذا می خورد، احتمالا به شما اجازه می دهد گاه گاهی قاشقی از غذای دیگر به او بدهید. اگر به طور غیر رسمی ولی مشتاقانه، یاریگر او باشید کودکتان از این که به شما اجازه می¬دهد در غذا خوردن کمکش کنید لذت می برد. به محض این که کودک شروع به اثبات استقلالش نمود دیگر مطمئن باشید با هر فشاری که برای غذا خوردن به او وارد کنید مخالفت خواهد کرد. والدین از این پس زدن ها و مخالفت ها ی کودک احساس ناراحتی کرده و حتی عصبانی می شوند. چرا که اوقات خوش آیند و مطبوعی که در دوران نوزادی داشته اند جای خود را به یک نبرد داده است. نیاز کودک به احساس استقلال و روی پا ایستادن به حد غیر قابل انکاری قوی است و کودکی که در مقابل خواسته های تغذیه ای والدینش تسلیم شده ممکن است در آینده دچار مشکلات تغذیه ای گردد.

برگرفته از : روانشناسی کودک
غذا خوردن درکودک یک ونیم تا دوساله
برچسب ها:

مطالب مرتبط