×

هشدار

JUser: :_بارگذاری :نمی توان کاربر را با این شناسه بارگذاری کرد: 378
تاریخ انتشار: 14 شهریور 95 | بازدید: 1872 مرتبه | دیدگاه: 0
اشتراک گزاری چاپ

با دوستان خود به اشتراک بگذارید.

دهان، آزمایشگاه نوزاد است

آیا تا به حال به این فکر کرده‌اید که چرا نوزادان علاقه زیادی به قرار دادن اشیای مختلف در دهانشان دارند؟ معمولا نوزادان با عبور از 7 ماهگی شروع به استفاده از دست و انگشتان برای کشف چیزهای جدید می‌کنند. نوزاد به تدریج می‌تواند اشیایی را در دست گرفته اما هنوز به آن سطح از توانایی نرسیده که بتواند از انگشتانش برای واکاوی وسایل مختلف استفاده کند. اما در فاصله اندکی از دست و انگشتان، لب و زبانی وجود دارد که اتفاقا بر خلاف انگشتان کنترل کاملی بر عملکرد آنها دارد. در واقع نوزاد تلاش می‌کند که از لب و دهانش برای کنکاش در هر آنچه که به دست می‌آورد استفاده کند. یکی از دلایل جالب توجهی که نوزادان به طور ناخواسته هر چیزی را به سمت دهان می‌برند این است که این عضو بدن قوای حسی بسیار چشمگیری دارد. در واقع دهان بیش از هر بخش دیگری از بدن دارای پایانه‌های عصبی است. بنابراین طبیعی است که نوزاد برای درک ماهیت هر چیزی که در دست می‌گیرد، آن را به سرعت سمت دهان ببرد. پس اگر دوست دارید نوزادتان هر چیزی را راهی دهانش نکند، آن وسایل را دور از دسترس وی قرار دهید!

به محض اینکه نوزاد چیزی را شکار می‌کند، از حرکت مچ استفاده کرده و آن را به سمت دهانش می‌برد. در واقع می‌توان گفت دهان نوزاد آزمایشگاه ویژه اوست که هر چیزی را در آنجا مورد بررسی دقیق قرار می‌دهد. این آزمایشگاه می‌تواند در بسیاری از موارد خطرآفرین شود. در واقع غفلت والدین، آغاز یک اتفاق نگران کننده است. ممکن است نوزاد وسیله کوچکی را در دست گرفته و به سرعت وارد آزمایشگاه کند. ازآنجاکه نوزادان معمول بر روی زمین به حالت درازکش قرار گرفته اند، حرکت وسیله به سمت حلق و بروز خفگی وجود دارد. حتی در مواردی مشاهده شده که نوزاد وسیله شکارشده را به سمت چشمانش برده و تلاش می‌کند آن را وارد آزمایشگاه‌های جدیدی کند!






زمانی که نوزاد توانایی حرکت و جابجایی را پیدا می‌کند، باید بیش از گذشته مراقب او باشید. در این مواقع نوزاد به سرعت به سراغ اسباب بازی‌های رنگارنگش می‌رود. مراقب باشید که نوزاد با چه وسایلی بازی می‌کند، به خصوص اگر برادر یا خواهر هم داشته باشد زیرا عروسک‌ها و وسایل بازی آنها معمولا دارای قطعات کوچکی است که هر لحظه می‌تواند توسط نوزاد شکار شده و راهی آزمایشگاهش شود! نوزادان به طور طبیعی تا دو سالگی دوست دارند که اشیای مختلف را به سمت دهانشان ببرند. اما از 9 یا 10 ماهگی به بعد و همزمان با کسب مهارت‌های لازم در استفاده از انگشتان، استفاده از دست‌ها بیش از گذشته می‌شود و تا 12 ماهگی به طور کامل شیفته عروسک‌ها و اسباب بازی‌هایش می‌شود.

درحالی که کودک نوپا به مرز 2 سالگی می‌رسد، در استفاده از دست برای کشف هر چیزی تقریبا به مرحله استادی رسیده است. اما خبر خوشحال کننده این است که در سه سالگی دیگر به ندرت شاهد استفاده از دهان برای آزمایش وسایل مختلف خواهید بود چون حالا این دست‌ها و انگشتان هستند که کار دهان را انجام می‌دهند.

توصیه می‌شود وسایل و موادی که از ترکیبات سمی و خطرناک در ساخت آنها استفاده شده را در جایی دور از دسترس کودک قرار دهید، مثلا داخل کمدی که درب آن قفل می‌شود. کودکان علاقه زیادی به آشپزخانه دارند. آنها ممکن است برای آزمایش چیزهای جدید راهی این بخش از خانه شوند. معمولا بسیاری از مواد شوینده در کابینت‌های آشپزخانه نگهداری می‌شود. توصیه جدی می‌شود که این مواد را در جایی دور از دسترس کودک قرار دهید. ممکن است کودک این مواد را با مواد خوارکی اشتباه گرفته و با مالیدن آنها به چشم و سایر قسمت‌های صورت، مشکلاتی را ایجاد کند.

معمولا در بسیاری از خانه‌ها گیاهان مختلفی وجود دارد که زینت بخش محیط محسوب می‌شوند اما در خانه‌ای که نوزاد وجود دارد باید به گیاهان آن نیز دقت کرد. توصیه می‌کنیم سری به گل و گیاهانی که در خانه دارید زده و مطمئن شوید که خطری برای سلامت کودک به همراه ندارند. برخی از گیاهانی که در آپارتمان‌ها نگهداری می‌شوند دارای برگ‎های سمی هستند که لمس آنها و از آن بدتر خوردنشان توسط نوزاد می‌تواند به بروز مسمومیت‌های شدید در سیستم گوارشی منجر شود. اگر جای مناسبی جهت نگهداری از این گیاهان ندارید، آنها را به همسایگان دیگر هدیه داده و یا در پارک یا جایی شبیه آن قرار دهید تا دیگران از آن استفاده کنند. این دسته از گیاهان برای کودکان دو تا سه ساله که می‌توانند در باغچه و حیاط نیز بازی کنند خطرناک است. بهتر است این نوع گیاهان را با حفاظ‌های مخصوص از دسترس کودک دور نگاه دارید.

اگر همواره مراقب حرکات و تحرکات نوزاد باشید خیالتان از چیزهایی که به دهان نزدیک می کند راحت خواهد بود. نوزادان در این سن خیلی دوست دارند که نه تنها از دهان بلکه از دست و انگشتان نیز برای معاینه هر آنچه که می‌خورند استفاده کنند. پس در روزهایی که پاستا به عنوان ناهار آماده کرده اید قطعا شاهد بازی دیدنی کودک با آن خواهید بود. کودک بیشتر از آنکه با قاشق یا چنگال به استقبال غذا برود از دست و انگشتانش استفاده می‌کند. او در واقع با غذا بازی می‌کند. حتی زمانی که آب میوه مقابلش قرار می‌دهید تا نوش جان کند باز هم حس معاینه کردن به سراغش می‌آید و سریعا انگشتان خود را وارد لیوان می‌کند. این بار متوجه می‌شود که با چیزی لغزنده سر و کار دارد که استفاده از دست برای بررسی آن چندان مؤثر نیست. بدین ترتیب نوزاد به طور خودکار متوجه می‌شود که یک سری از غذاها صرفا باید مستقیم در دهان گذاشته شود.

اگر متوجه شدید که نوزاد وسیله بازی را بیش از دفعات قبل به سمت دهانش می‌برد و به لثه ها می‌کشد به احتمال فراوان در حال دندان درآوردن است. رویش دندان معمولا با احساس درد همراه است. به همین دلیل توصیه می‌شود که حلقه‌های پلاستیکی مخصوص موجود در فروشگاه‌ها را تهیه کرده و در اختیار نوزاد قرار دهید تا با کشیدن آن بر روی لثه‌ها خود را تسکین دهد








برگرفته از : سایت پزشکی نی نی سایت
دهان، آزمایشگاه نوزاد است
برچسب ها:

مطالب مرتبط