همه والدین دارایی های مشترکی دارند و در یک هدف اجتماعی شریک هم هستند و آن پرورش فرزندانی است که سالم و همیار ومسئول و خوشبخت باشند.ارتباطات صحیح و قدرتمند وکمک به کودکان برای چشیدن طعم محبت و عشق و ابراز آن به دیگران نشانه هایی از فرزندپروری مسئولانه است و کار والدین در این نقش نه انجام دادن همه کارهای کودک بلکه فقط هدایت ونظارت و مراقبت است.
فرزندپروری، فرآیند ومهارت چندان ساده ای نیست اما مهارتهای دیگر هم در زندگی ساده به نظر نمی آید خواندن و نوشتن ودوچرخه سواری ورانندگی و... کارهای آسانی نبودند وهیچکدام دستاوردناگهانی و بدون مقدمه و صرف وقت نبود. تلاش و شکیبایی و آموزش واستمرار تمرین در مراحل مختلف سبب پیشرفت و یادگیری آن مهارت خاص گردید و در فرزند پروری هم تبادل اطلاعات و مشاوره با اهل فن و خواندن کتاب ها ودیدن فیلم ها و گسترش ارتباطات اجتماعی ، بهترین و کاربردی ترین راه حل برای رسیدن به چشم اندازی مثبت و امیدوارنه در محو مشکلات احتمالی پیش رو می باشد.
واقعیت این است که زندگی در این سالیان ، تغییر و پیشرفت فراوانی کرده و دستاوردهای جدیدعلمی درهمه ابعادزندگی، ابعاد امیدوارانه مثبت تری بخشیده و شاید دیگر تکنیکهای والدین دیروز برای نیازهای زندگی امروزموثر واقع نشود. فشار فزاینده مشکلات اجتماعی زندگی و تنگناهای اقتصادی وهمسو نبودن برنامه های تربیتی والدین ، خانواده رابه منطقه بحران عاطفی کشانده وبها نه ای گردیده است که پدران و مادران از هم فاصله بگیرند و آنچه که دراین ارتباطات معیوب آسیب می بیند شخصیت معصومانه فرزند است. گاهی این آسیب عاطفی آن قدر عظیم و بزرگ وپرهزینه است که برای جبران واصلاح آن بایدنسلی بگذرد و از نسل دیگری آغاز شود ولی جای امیداست برای خانواده هایی که می خواهند مقاومت کنند و آسیب نبینند و به بهانه های مختلف و به مشکلات اجتماعی پناه نبرند و در همین زندگی جاری با همین امکانات و با همین شرایط ، خوب وصمیمی زندگی کنند.. فرزند پروری کنند... و از بودن در این هستی احساس سرور و شعف کنند... قدم اول آگاهی وتوانمندی و قدرت به اجراء در آوردن این آگاهی است پس با قدرت شروع می کنیم...
برگرفته از :کتاب مهارتهایی برای فرزندپروری از انتشارات شرکت پژواک آرمان