راهنمایی و آموزش والدین از زایمان تا رشد

کلام و گفتگو

بهترین زمان برای تشویق و قوت قلب بخشیدن به کودک زمانی است که : کودک با تلاشی ارزشمند ، کنترل برخود را نشان می دهد یا بروز رفتاری عاقلانه در کودک مشاهده می شود.

جملاتی که حالت گزارش و یا بیان نظر را به کودک انتقال می دهند و معمولاً گفت و گوهای عادی روزمره است و عموماً در فضای میان آموزش ، فرمان ، تمجید یا همدردی با کودک در نوسان است: ما امروز خانه ... می رویم دیر به بازی رسیدیم و تو نتونستی قسمت اول آن را ببینی خیلی بدشد.

لطفاً مدادت را از روی لیوان بردار.

جملاتی که جنبه امر ونهی و قوانین را برای کودک  بیان می کند.

کودکان به نظم وقوانین نیاز دارند و قوانین غیرقابل گفت وگو ودربر گیرنده ارزشهای اخلاقی وامنیت برای کودک است اجرای قوانین و فرامین مرتبط با آن با جملات و عبارات همدلانه همراه باشد بهترین نتیجه را می دهد: می دانم که موفق نیستی اما قاعده این است که ... ما با هم توافق کردیم و توباید براساس آن رفتار کنی... تلویزیون را همین حالا خاموش کن وقت شام است... تا درب حیاط می توانی بازی کنی اما بیرون نه ...

کلام و لحن بیان ، باید با ژست غیرکلامی و زبان بدنی والدین  هماهنگ باشد ، مثلاً وقتی مادری درواکنش  به حرف ناسزای کودک با خنده بگوید: وای ... چه حرف بدی زدی دیگه این حرف رو نزنی ها... کودک در مقابل این واکنش گیج و سردرگم خواهد شد.

در هنگام بیان قانون والدین باید از خود بپرسند که آیا باید علت این قانون به فرزند بیان شود یا صرفاً باید او آن را اجرا کند یا اینکه مایل هستند در مورد آن با کودک گفت وگو کنند یا تنها به اجرای قانون باید اکتفا کنند.

بهترین زمان برای استفاده از جملات امر ونهی زمانی است که : حواس کودک متوجه والدین باشد. در مورد آنچه که دارد اتفاق می افتد کاملاً شفاف برخورد شود. توانایی  اجرای  آن قانون توسط والدین ، مهیا باشد. کودک درمعرض آسیب به خود یا دیگرانی یا در خطر باشد.

برگرفته از :کتاب مهارتهایی برای فرزندپروری از انتشارات شرکت پژواک آرمان