تاریخ انتشار: 23 فروردين 95 | بازدید: 1472 مرتبه | دیدگاه: 0
اشتراک گزاری چاپ

با دوستان خود به اشتراک بگذارید.

دلبستگی به والدین

در مسیر دستیابی به استقلال گاهی کودک یک قدم به جلو برمی¬دارد و گاهی نیز جهش می کند و دو قدم به عقب بر می دارد و دوباره نوزاد می شود. هنگامی که کودک درباره دنیای اطرافش مطالبی می آموزد غالباً دچار واهمه می شود ممکن است مدتی طول بکشد تا شجاعت کافی برای رها کردن شما پیدا کند. شاید لازم باشد از قرار دادن کودک در موقعیت هایی که هنوز برخورد با آنها برای وی زود است، اجتناب شود.
بعضی کودکان یکساله بیشتر به دامان مادر پناه می برند. کودک ممکن است در غیاب مادر تمام نیازهایش را با اتکاء به خود و به طور مستقل برطرف کند اما در حضور مادر به او وابسته باشد.
کودکان برای تجدید قوا و مقابله با دنیای اطراف بیش از پدر به دامان پر مهر مادر پناه می برند. شاید به این دلیل که مادر نسبت به پدر تمایل بیشتری به نوزاد باقی ماندن کودکش دارد.
والدین باید در روابطشان با کودک متعادل رفتار کنند. اولین قدم، تنظیم مدت زمانی است که هر یک از والدین با کودک به سر می¬برند. برای کاهش اتکاء به مادر، پدران باید بیشتر
به زندگی روزانه کودک خود وارد شوند و ساعاتی
را با یکدیگر بیرون از منزل به گردش و تفریح بپردازند. چنان چه کودک دریابد مصاحبت با پدر نیز لذت بخش است و پدر هم به خوبی مادر می تواند از او مراقبت کند، به تدریج میزان وابستگی به مادر کاهش می یابد.
دلبستگی به والدین
برچسب ها:

مطالب مرتبط